De concerten worden georganiseerd door een team van vrijwilligers. Behalve het huidige kernteam bedanken we alle vrijwilligers die af en toe komen helpen of in het verleden een rol hebben gespeeld: Helga Bouwman, Anton Groeneschij, Thadeu Robson, Agnes Moore, Anja Timmermans, Channa Peres, Eric Leenders, Frank Kleinleugenmors, Glenn Liebaut, Hessel Kluiwstra, Saskia Bakker, en Virginia Barroeta Mejia.

Het bestuur van Stichting Dichtbij bestaat uit: Florian Eckardt (voorzitter), Simon Olthof (penningmeester) en Titia Vuyk (secretaris) en .

Corinna Kramer

ARTISTIEK LEIDER

Kosmopoliet, zangeres en diva Corinna Kramer staat aan het roer van onze programmering met haar ongeëvenaarde passie en uitgebreide netwerk in de muziekwereld. Met haar bruisende enthousiasme weet ze telkens opnieuw talenten te ontdekken en ons publiek te betoveren. Haar spontane glimlach en stralende persoonlijkheid brengen elke keer weer een feestelijke sfeer op het podium. Samen met Kiki Soares leidt ze ook de subsidieaanvragen voor onze concerten, waardoor we steeds weer vooruit kunnen blijven gaan.

www.corinnakramer.nl

Amir Bar

GELUIDSTECHNICUS

Toen ik hoorde van dit initiatief in het Amstelpark was ik meteen enthousiast en ben mijn technische vaardigheden gaan inzetten. Ik woon vlakbij het park en vind het belangrijk iets voor de buurt te kunnen betekenen. De concerten zijn best hard werken, mede doordat ik het geluid ieder keer probeer te verbeteren plus extra’s wil zoals film- en geluidsopnames. Wanneer is het goed? Dat is eigenlijk wanneer de musici en het publiek zo min mogelijk van mij en de geluidsversterking merken.  

Wat ik leuk vind is dat we met Dichtbij niet alleen muziek brengen, dat er ook ruimte is voor poëzie, flamenco en misschien meer: natuur, politiek? Het mooiste van Dichtbij vind ik dat wij al vijf jaar bestaan. Dat het iedere maand lukt om met een team van professionals en liefhebbers uit de buurt iets moois neer te zetten. Daar onderdeel van zijn en dat wij er steeds in slagen door te kunnen gaan.

internationalsound.eu

Luizinho Barbosa

GASTHEER 

Toen ik vorig jaar wist dat ik zou gaan stoppen met werken, heb ik me aangesloten bij Dichtbij. Ik heb altijd in hotels gewerkt, ik vind gastvrijheid belangrijk, dat mensen het naar hun zin hebben. En ik wil graag wat doen voor de maatschappij. Bij de concerten help ik met hand en spandiensten zoals stoelen klaarzetten. Ik vind het fijn om te kunnen helpen. Het is een leuke manier om in contact te zijn met mensen.  Je kan het zien aan de gezichten van mensen of ze het fijn hebben en aandachtig hebben geluisterd. Mijn mooiste herinneringen zijn de spontane gebeurtenissen. Zoals die man die afgelopen zomer even gitaar kwam spelen in het park nog voor het concert was begonnen. En dat het programma veel verschillende soorten muziek brengt. Het verschil tussen de Botanische Tuin en het Park is ook fijn: de hortus intiem, rustig, gezellig. En de spontaniteit van het park zoals bij het duo Under the Covers laatst toen het publiek ging meezingen. 

Voor mij is een concert geslaagd als de
ambiance, de sfeer goed is.

Kiki Soares

GRAFISCH VORMGEVER
EN PUBLICITEIT COORDINATOR

In het eerste jaar van Dichtbij kwam mijn buurvrouw met een vraag: of ik wilde helpen met het maken van affiches voor de concerten in het Amstelpark. Als liefhebber van muziek zei ik meteen ja. En daar heb ik nooit spijt van gehad.

Het Amstelpark is een bijzondere plek die veel mensen nog niet goed kennen. Toen we na twee jaar ook in de winter concerten gingen organiseren, in de kas van de Botanische Tuin, zag ik dat als een teken dat we iets goeds aan het opbouwen waren. Niet alleen door het programma, maar ook door de sfeer die ontstond. Muziek brengt mensen samen, en dat voel je bij onze concerten.

Nu ben ik verantwoordelijk voor de publiciteit en help ik samen met Corinna bij het zoeken naar fondsen. Zo zorgen we ervoor dat onze concerten voor iedereen toegankelijk blijven. Dichtbij blijft groeien, en het programma wordt elk jaar sterker. Dat is mooi om te zien.

Mijn meest bijzondere herinnering? Het nieuwjaarsconcert van zangeres Lies Müller. Ze zong liedjes in het Ladino en Hebreeuws, en het publiek was muisstil. Aan het eind zong ze een verzoeknummer van een meisje uit het publiek. Dat lied deed haar denken aan haar opa. Ze zong mee met tranen in haar ogen. Dat moment vergeet ik nooit meer.